Juf Masja
‘Ik geef beeldende vorming, zelfredzaamheid en mode op een school voor leerlingen met beperkingen op cognitief vlak. Leerkracht ben ik geworden omdat ik er mijn creativiteit in kwijt kan. Bij het lesgeven, de inrichting van de klas en het bedenken van lesmateriaal. Maar ook bij het organiseren van activiteiten en het motiveren van leerlingen om te werken aan hun werkdoelen. Verder is een baan in het onderwijs goed te combineren met je gezin.
Het liefst geef ik les in de lente. Je ziet dan goed dat de leerlingen zich ontwikkelen en dat ze gebruik gaan maken van wat ze hebben geleerd. Hun leerdoel wordt zichtbaar en daardoor haalbaar. Omdat het om pubers en jongvolwassenen gaat, maken ze sowieso een grote ontwikkeling door: baard in de keel, nieuwe look, verkering, langer worden dan de juf. In de lente kan je bovendien soms al lekker even naar buiten. Tekenen in het park en dan nog even stiekem schommelen in de speeltuin.
Als juf praat ik veel met de leerlingen en bied ik een luisterend oor. Ik probeer daadwerkelijk iets met de leerlingen samen te bereiken. Een oplossing voor hun probleem, het uiten van een gevoel of een idee. Zo hebben ze het gevoel dat er daadwerkelijk iets met hun problemen, gevoelens of ideeën gedaan wordt. Altijd ga ik over tot actie. Ik ben ook een beetje een ‘gekke’ juf. Over alles durf ik te praten met de leerlingen. Verder raak ik voortdurend dingen kwijt. Een leerling had al een bijnaam voor me verzonnen: ‘juf Kwijterik’.
Soms ga ik de mist in. Een keer zei ik tegen een leerling dat hij iets maar aan zijn moeder moest vragen. Maar zijn moeder bleek dood. Nu houd ik er altijd rekening mee dat het hebben van een vader of moeder niet vanzelfsprekend is. En dat de leerlingen niet altijd samenwonen met hun ouders. Sommigen zijn bijvoorbeeld uit huis geplaatst. Of ze wonen bij hun tante, terwijl hun moeder in Suriname is gebleven.
Als leerkracht maak ik ook vreemde dingen mee. Zo barricadeerden twee jongens de lift met daarin de schoonmaker. Het bleek dat de schoonmaker daarvoor een danspasje had gedaan in het toilet. De jongens hadden dit als een grapje opgevat en wilden iets grappigs terug doen. Dus sloten ze hem op. Een onschuldige gedachte, maar de arme man wist niet wat hem overkwam. Voorlopig maakt hij ook geen grapjes meer met de leerlingen.
Ik vind het heerlijk als ik in de supermarkt loop en een oud-leerling roept me na om te vragen hoe het gaat. Google je mijn naam, dan staat bovenaan: ‘Juf Masja is mijn allergrootste voorbeeld’. Dat maakt me trots.
Als ik andere leerkrachten iets aan moet raden, is dat om vooral jezelf te blijven. Durf je kwetsbaar op te stellen. De kinderen zullen het overnemen, ze durven dan ook zichzelf te zijn. En iemand die zichzelf mag zijn, staat open om te leren.’
Masja geeft les op ProAlmere Praktijkonderwijs Almere, een school voor leerlingen met beperkingen op cognitief gebied. Ze staat voor groep 1 tot en met 6 (VO). De afbeelding is gemaakt door één van haar leerlingen, Jasmijn. Masja heeft ook een eigen website: Juf Masja.